ΕΞΑΓΩΓΕΣ

Γίνονται μόνο σε δόντια που είναι τόσο κατεστραμμένα, που δεν έχουν καμμιά ελπίδα να σωθούν, ή οποιαδήποτε προσπάθεια θεραπείας κι αποκατάστασής τους έχει κακή πρόγνωση. Κατ’ εξαίρεση, μπορούν να εξαχθούν δόντια που δεν είναι τόσο κατεστραμμένα, σε 3 περιπτώσεις: Όταν υπάρχει παραπεμπτικό από ορθοδοντικό, όταν στη άνω γνάθο έχουν μείνει μόνο 2 με 3 δόντια, που θα δημιουργούσαν πρόβλημα στη συγκράτηση ολικής οδοντοστοιχίας (διότι αυτή επιτυγχάνεται με τέτοια εφαρμογή της οδοντοστοιχίας, που θα δρα «σαν βεντούζα») και όταν πρόκειται για φρονιμίτη, διότι τα δόντια αυτά δεν εξυπηρετούν καμιά λειτουργία και θεωρούνται υπολειμματικά κατά την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.

Πριν τον προγραμματισμό οποιασδήποτε εξαγωγής, προηγούνται απαραίτητα: Λεπτομερές ιατρικό ιστορικό, για τη λήψη προληπτικών μέτρων, όπου χρειάζονται για την ασφάλεια του ασθενή και μετά ακτινογραφική εξέταση, για να εκτιμηθεί ο βαθμός δυσκολίας καθώς και οι χειρισμοί που πρέπει να γίνουν για την αποφυγή πιθανών συμβαμάτων στην περιοχή.

Ξεκινώντας, δίνεται έμφαση στην καλή αναισθησία. Μετά το πέρας της διαδικασίας, δίνονται σχολαστικές οδηγίες στον ασθενή.
Στις περιπτώσεις που απ’ την ακτινογραφική εικόνα έχει φανεί ότι η εξαγωγή θα είναι πολύ δύσκολη, οπότε θα χρειαστεί να γίνει χειρουργικά, (συνηθέστερα συμβαίνει σε κάτω φρονιμίτες), προγραμματίζεται με την παρουσία εξειδικευμένου έμπειρου γναθοχειρουργού στο ιατρείο μου.